ΕΝΑΡΞΗ ΠΥΡΗΝΕΛΑΙΟΥΡΓΕΙΩΝ...


Σε λίγο θα ξαναρχίσουν την λειτουργία τους τα πυρηνελαιουργεία στην Βιομηχανική περιοχή Μελιγαλά και θα αρχίσει πάλι το πρόβλημα με τους ατμούς από τις καμινάδες τους...

 Η ελιά, το χρυσάφι της ελληνικής Γης, από τον Οκτώβριο μέχρι και την Άνοιξη, μετατρέπεται σε μέσον υποβάθμισης της Μεσσηνιακής Γης. Κατά την ελαιοκομική περίοδο ο Νομός Μεσσηνίας, με τα πάνω από 15 εκατομμύρια ελαιόδεντρα, τα 250 περίπου ελαιοτριβεία και τα λίγα σχετικά πυρηνελαιουργεία,θα επιβαρύνουν πάλι τα οικοσυστήματα αλλά κυρίως πάρα πολλούς κατοίκους που κάθε χρόνο βιώνουμε, μιαν άνευ προηγουμένου πίεση από τις ρυπάνσεις των Πυρηνελαιουργείων στην ατμόσφαιρα.
Η σχετική χαλαρότητα της Πολιτείας αλλά και η κακώς εννοούμενη ύπαρξη αντιτιθέμενων συμφερόντων, έχουν οδηγήσει σε αδιέξοδα τη διαχείριση αυτού του φυσικού προϊόντος μας που λέγεται ελιά όταν άλλες χώρες και κυρίως η Ισπανία έχουν λύσει το πρόβλημα της ρύπανσης.

Αφόρητη είναι η δυσοσμία που προέρχεται από τη λειτουργία των πυρηνελαιουργείων στην Βιομηχανική Περιοχή Μελιγαλά. Κρατάει χρόνια και αναδεικνύεται σχεδόν κάθε χειμώνα Η ατμόσφαιρα είναι αποπνικτική σε αρκετά χωριά που βρίσκονται στη ευρύτερη περιοχή.
 Οι καταγγελίες των πολιτών είναι πάρα πολλές καθώς όπως επισημαίνουν οι συμπολίτες, με δυσκολία μπορούν ν’ ανασάνουν, ενώ το πρόβλημα είναι εμφανώς μεγαλύτερο για όσους αντιμετωπίζουν χρόνια αναπνευστικά προβλήματα.
Τα μέτρα πρέπει να εστιάσουν αφενός στην ορθή λειτουργία των μηχανισμών απόσμησης, αφετέρου –και κυρίως- στην τακτική μεταφορά των φορτίων του πυρήνα από τα ελαιουργεία πριν αρχίσουν φαινόμενα σήψης. Σοβαρή υποχρέωση, επίσης, των πυρηνελαιουργείων είναι η αποθήκευση της πρώτης ύλης σε κλειστό χώρο, ώστε να μη βρέχεται.
Το πόσο μεγάλη θα είναι η αέρια ρύπανση έχει να κάνει με την προέλευση του πυρήνα από ποια διαδικασία προήλθε? Δηλαδή το ελαιουργείο παραγωγής του ήταν παραδοσιακό, 3 Φάσεων η 2 Φάσεων και αυτό γιατί η υγρασία του παραγόμενου πυρήνα, διαφέρει από τύπο σε τύπο επεξεργασίας.Η μεγαλύτερη περιεκτικότητα σε υγρασία θα επιφέρει μεγαλύτερους ρύπους!!!
 Και αυτό γιατί όσο πολυκαιρισμένος και με μεγαλύτερη υγρασία ο πυρήνας τόσο και μεγαλύτερη η ρύπανση!!!
Αυτό το έντονο οπτικό φαινόμενο ( πυκνός άσπρος καπνός) που βλέπουμε να βγαίνει από τις καμινάδες και μυρίζει άσχημα είναι η υγρασία του πυρήνα που βγαίνει (εκνεφώνεται) κατά την διαδικασία ξήρανσης του πυρήνα και συγκεκριμένα: Η εναλλαγή θερμότητας στα περιστρεφόμενα ξηραντήρια έχει σαν αποτέλεσμα την ξήρανση του ελαιοπυρήνα με την ταυτόχρονη αποβολή της εμπεριεχόμενης υγρασίας υπό μορφή υδρατμών. Το τελικό προϊόν της ξήρανσης έχει υγρασία 8-10 % . Στην συνέχεια ο ξηρός ελαιοπυρήνας με μεταφορικές διατάξεις (κοχλίες, αναβατόρια, ταινίες κλπ.) μεταφέρεται στο τμήμα εκχύλισης για περαιτέρω επεξεργασία, ενώ τα απαέρια ξήρανσης ,το ρεύμα του δευτερεύοντα καθαρού αέρα, τα καυσαέρια από την καύση του πυρηνόξυλου, οι υδρατμοί από την αφύγρανση του ελαιοπυρήνα και τα παρασυρόμενα ελαφρά σωματίδια ξηρού ελαιοπυρήνα, οδηγούνται σε κυκλωνικά συστήματα για τη συγκράτηση της σκόνης και αποδίδονται στην ατμόσφαιρα μέσω καπνοδόχων (όλο αυτό το σύννεφο ατμών που μας πνίγει)!!! Σήμερα δύο διαφορετικές διαδικασίες εξαγωγής ελαιόλαδου χρησιμοποιούνται ευρέως οι οποίες βασίζονται στη φυγοκέντριση.
Τα φυγοκεντρικά συστήματα, διακρίνονται σε τριών και δύο φάσεων ελαιουργεία , ανάλογα με τα προϊόντα που δίνουν στο τέλος της επεξεργασίας. Επιπλέον εφαρμόζεται η «παραδοσιακή διαδικασία», κατά την οποία το ελαιόλαδο εξάγεται με πίεση σε υδραυλικό πιεστήριο. Τα τρία συστήματα διαφέρουν σημαντικά ως προς το ποσό των υγρών αποβλήτων και των άλλων παραπροϊόντων που παράγουν.



Aλλά αυτό που εδώ μας ενδιαφέρει είναι η υγρασία του παραγόμενου πυρήνα.. Πριν μερικά χρόνια εμφανίστηκε στην αγορά το διφασικό σύστημα (αποκαλούμενο και «οικολογικό σύστημα»). Σε αυτή τη διαδικασία, τα τελικά προϊόντα είναι το ελαιόλαδο (που έχει την καλύτερη ποιότητα με την χαμηλότερη οξύτητα) αλλά δυστυχώς στον ελαιοπυρήνα του ενσωματώνονται όλα τα απόνερα.
Έτσι το μεγάλο μειονέκτημα της μεθόδου είναι ότι η ελαιοπυρήνα που προκύπτει έχει αυξημένη υγρασία και είναι δύσκολη στο χειρισμό, στη μεταφορά και την επεξεργασία. Επιπλέον, ξηραίνεται με αργό ρυθμό και έχει ΥΨΗΛΟ ΡΥΠΑΝΤΙΚΟ ΦΟΡΤΙΟ. (δηλαδή και περισσότερο κάκοσμο ατμό κατά την επεξεργασία της)!!!

 Στόχος και της πολιτείας αποτελεί η μετατροπή των ελαιουργείων σε διφασικά, ώστε το πρόβλημα διαχείρισης των αποβλήτων και υπολειμμάτων τους να μετατοπίζεται από τα πολλά ελαιουργεία λιγότερα μολυσμένα λαδόνερα (λιόσμους) προς τα ρυάκια τα ποτάμια και τον υδροφόρο ορίζοντα..στα λιγότερα πυρηνελαιουργεία. Εκεί γίνονται και μπορούν να γίνουν διάφορες γνωστές διεργασίες για την αξιοποίηση της διφασικής πυρήνας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Όμως, το πρόβλημα διαχείρισης του κατσίγαρου παραμένει γιατί τα περισσότερα ξηραντήρια, που είναι εγκατεστημένα στα πυρηνελαιουργεία της χώρας μας, είναι ρυθμισμένα έτσι ώστε να λειτουργούν με ελαιοπυρήνα εξερχόμενη από τριφασικό διαχωριστήρα, με ποσοστό στερεών κατά μέσο όρο στο 45%. Με τη μετατροπή των ελαιοτριβείων σε διφασικά, η παραγόμενη ελαιοπυρήνα περιέχει μεγαλύτερα ποσοστά υγρασίας, με αποτέλεσμα η εισαγόμενη ύλη στα πυρηνελαιουργεία να περιέχει 30-32% στερεά.
Η συγκεκριμένη πυρήνα απαιτεί πολύ μεγαλύτερη ενέργεια για να ξηραθεί στα υπάρχοντα ξηραντήρια, ενώ καθίσταται πολύ δύσκολη η επεξεργασία της. Συγκεκριμένα, λόγω του κατσίγαρου που περιέχει, κατά τη διάρκεια της ξήρανσης δημιουργούνται καραμελώματα που επικάθονται στο ξηραντήριο.
Επιπλέον, σχηματίζονται συσσωματώματα, γεγονός που καθιστά δύσκολη την εξαγωγή του πυρηνελαίου με το εξάνιο, ενώ πολλές φορές παρατηρούνται και μικροεκρήξεις κατά τη διάρκεια της ανάκτησης (απόσταξης) του εξανίου.
Έτσι, πολλές φορές ο πυρηνελαιουργός αναγκάζεται να αναμιγνύει τη διφασική πυρήνα με την τριφασική και να δημιουργεί μίγματα όσο το δυνατόν πιο κοντά στα πρότυπα λειτουργίας της δικής του μονάδας. Έτσι λοιπόν.. Στα πυρηνελαιουργεία το κύριο πρόβλημα ρύπανσης, εκτός από τον κατσίγαρο, αποτελούν τα αέρια απόβλητα, για την αντιμετώπισή των οποίων επιβάλλονται μέτρα πρόληψης και περιορισμού κατά την παραγωγική διαδικασία, καθώς και μέτρα ελέγχου μετά την παραγωγή.
 Τα κυριότερα αέρια απόβλητα των πυρηνελαιουργείων είναι: 
 • Οσμηρές πτητικές ενώσεις που εκλύονται κατά την αποθήκευση και ξήρανση του νωπού ελαιοπυρήνα. 
• Σωματίδια από τις εστίες καύσης του ξηραντήριου και του τμήματος ατμοπαραγωγής. 
• Σωματίδια κατά την εκκένωση των εκχυλιστήρων (παραλαβή πυρηνόξυλου) και την αποθήκευση / μεταφορά του πυρηνόξυλου. .

Για την πρόληψη δημιουργίας οσμών σε πυρηνελαιουργεία, μπορούν να εφαρμοστούν τα ακόλουθα μέτρα: 
 1. Αποφυγή χρησιμοποίησης ελαιοπυρήνα ο οποίος έχει αποθηκευτεί πάνω από 5 ημέρες στο εργοστάσιο ή πυρήνα επί του οποίου παρατηρείται έναρξη εμφανών ζυμώσεων. 
 2. Αποθήκευση του νωπού ελαιοπυρήνα σε ειδικά στεγασμένο και τσιμεντοστρωμένο χώρο αλλά με επαρκή αερισμό. 
 3. Σύσταση στα ελαιοτριβεία-προμηθευτές για στέγαση ελαιοπυρήνα σε ανάλογο χώρο μέχρι την αποστολή του στο εργοστάσιο. 
 4. Η θερμοκρασία εισόδου των καυσαερίων στα ξηραντήρια δεν πρέπει να υπερβαίνει τους 400οC. 
 5. Περιμετρική δεντροφύτευση κατάλληλης πυκνότητας στο οικόπεδο του εργοστασίου. 
 6. Κατάλληλος εξοπλισμός στις δεξαμενές αποθήκευσης του διαλύτη (εξάνιο). Aνάκτηση των ατμών του με ψύξη / συμπύκνωση και η επαναχρησιμοποίηση του κατά την εκχύλιση (όπου δεν γίνεται). 
 7. Εγκατάσταση κυκλωνικών συστημάτων στα ξηραντήρια. Η κυκλωνική αποκονίωση στα ξηραντήρια, μπορεί να συμπληρωθεί με σύστημα έκπλυσης αερίων σε τούνελ διαβροχής (όπου δεν υπάρχουν). 
 8. Έγχυση (ψεκασμός) στα καυσαέρια των ξηραντήριων ειδικών ενεργών βιοαποδομήσιμων ουσιών (αντιοσμητικές ουσίες). 
 9. Εγκατάσταση κυκλωνικών ή πολυκυκλωνικών συστημάτων στο τμήμα ατμοπαραγωγής. 
 10. Παρακολούθηση της λειτουργίας των κυκλωνικών ή πολυκυκλωνικών συστημάτων ώστε να τηρούνται οι αποδόσεις λειτουργίας τους. 

Ο σχεδιασμός όλων των κυκλωνικών συστημάτων πρέπει να γίνεται έτσι, ώστε να επιτυγχάνεται η βέλτιστη απόδοσή τους (χρήση μοντέλων σχεδιασμού Stairmand και Swift). Αυτό που κυρίως θα βοηθήσει άμεσα στο πρόβλημα είναι η απόσμηση των ρυπογόνων ατμών και συγκεκριμένα:

 1. Έκπλυση απαερίων σε τούνελ διαβροχής Είναι µιά διάταξη καθαρίσου απαερίων και απόσµησης κυρίως των απαερίων που βασίζεται στην έκπλυση και στη συνέχεια κατακρήµνιση των λιπαρών και συµπυκνώσιµων πτητικών ουσιών.
 2. Βιόφιλτρα Είναι διάταξη καθαρισµού απαερίων που βασίζεται στη διέλευση των εκποµπών αερίων ρύπων σε φίλτρο από βιολογικά ενεργό υλικό. Το υλικό αυτό λόγω των σύνθετων βιοχηµικών αντιδράσεων των µικροοργανισµών που εµπεριέχει, διασπά τους αέριους ρύπους (υδρογονάνθρακες) σε διοξείδιο του άνθρακα και νερό.
3. Έγχυση αντιοσµητικών ουσιών Είναι διάταξη απόσµησης αλλά και καθαρισµού απαερίων. Βασίζεται στη έγχυση αντιοσµητικών ουσιών (φυτικής προέλευσης) στα υπό απόσµηση (και καθαρισµό) απαέρια.

 Στην Λάρισα την τελευταία τετραετία κατόπιν υποδείξεων των υπηρεσιών στο πυρηνελαιουργείο κατασκευάστηκαν δύο υπόστεγα για την αποθήκευση της πρώτης ύλης –(συνθλιβόμενος πυρήνας ελιάς από τα ελαιουργεία)-, κατασκευάστηκαν τοιχία και αντικαταστάθηκαν και τα δύο ξηραντήρια, ενισχύθηκαν τα συστήματα έγχυσης ειδικών ενεργών ουσιών (ψεκαστικά) μετά την έξοδο των απαερίων από τους κυκλώνες, για τη δραστική ελάττωσή τους,ενώ ειδικά συνεργεία τοποθέτησαν λαμαρίνες ώστε να κλείσουν τα δύο υπόστεγα. Αποτέλεσμα όλων αυτών, ήταν να βελτιωθεί αισθητά η κατάσταση.
 Άρα λύσεις υπάρχουν !!! 
 Αρκεί επιτέλους τόσο οι τοπικοί άρχοντες, όσο και οι υπεύθυνοι φορείς για το περιβάλλον να κάνουν ότι ο νόμος και η λογική επιτάσσουν!!! 
ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ Η ΚΟΡΟΙΔΙΑ .
 ΑΙΔΩΣ ΑΡΓΕΙΟΙ 

 Αντώνης Αθανασίου Αντωνόπουλος 
Γενικός Επόπτης ΕΛ.ΠΕ. 
Μερόπη Μεσσηνίας.

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Tο Meropitopik δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το Meropitopik ουδεμία ευθύνη φέρει περί αυτών.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΚΗΔΕΙΑΣ

Οι γλωσσικοί μας ιδιωματισμοί

Ο Μεσσηνιακός πόλεμος, ο Αριστομένης και η Σπάρτη