Βιογραφίες Ηρώων Μερόπης

Κωστόπουλος Αντ. Παναγιώτης

Γεννήθηκε στη Μερόπη στα 1891 και αφού φοίτησε σε στρατιωτικό σχολείο αποφοίτησε ως ανθυπολοχαγός του Πεζικού . Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους καθώς και στους μετέπειτα κατά των Βουλγάρων και Γερμανών και στα 1919 διεγράφη των στελεχών του στρατού μας ως υπολοχαγός εξαφανισθείς, σε κάποια νυκτερινή επιχείρηση . (Στρ. – Ναυτ. Εγκυκ., τομ. Δ’ σελ.308 β).

Κατσιμπάρος ή Κατσιμπαρόπουλος Γεώργιος

Από το Σπανοχώρι Μερόπης . Κατά τη βεβαίωση των οπλαρχηγών Νικ.Δικαίου Φλέσσα, Νικηταρά, Θ. Πουλοπούλου από τη Σκάλα, και Καν. Δεληγιάννη «ούτος έχων υπο την οδηγία του άνδρες εκ των γύρω χωριών πολέμησε στον άγιο Αθανάσιο Καρύταινας, στο Βαλτέτσι, στη πολιορκία της Τριπόλεως , στα Δερβενάκια, καθώς και κατά των αρράβων στα Τρίκορφα, Δραμπάλα και αλλαχού» και «εξεπλήρωσε με γενναιότητα και προθυμίαν τα στρατιωτικά του χρέη και διατηρούσε πάντοτε με τους υπο οδηγίαν του στρτιώτας περίπου 100 έντιμων διαγωγήν …».Υπαξιωματικός Β’ . Διετέλεσε και δημοτικός σύμβουλος Οιχαλίας μετά την απελευθέρωση κατ’ επανάληψιν.

Νιάρχος Διονύσιος

Από τη Μερόπη, η καταγωγή του όμως είναι από το χωριό Πεύκο (παλαιότερα Μπάλα). Αυτός συμμετείχε στην επανάσταση του 1821 και πολέμησε στη Τρίπολη, Βαλτέτσι, Δερβενάκια, και αλλού. Στα 1823 ως εκλέκτωρας συνυπογράφει αναφορά της επαρχίας Νησίου για την αντικανονική εκλογή ως πληρεξουσίου της επαρχίας του Κων. Καλαμαριώτη, και τάχθηκε υπέρ της εκλογής του Γ. Δαρειώτη (ΓΑΚ, Υπ. Εσωτ. 23 Ιουλ.1823, φακ.19).

Σταθόπουλος Δημήτριος

Από τη Μερόπη (συνοικισμό Τόσκεσι). Είναι γνωστός ως αγωνιστής διότι ως συμπολεμιστής του συνυπογράφει ένορκο βεβαίωση για τη συμμετοχή του Ηλ.Νικολοπούλου από τη Μερόπη στην επανάσταση (ΑΧΕΒ, φακ. Ηλ.Νικολοπούλου) . Δε σώθηκε δική του αίτηση ή άλλο στοιχείο.

Τζίρος Αθανάσιος

Από το συνοικισμό Τόσκεσι της Μερόπης . Υπηρέτησε καθ’ όλη τη διάρκεια του αγώνα ως στρατιώτης . Μετά την απελευθέρωση διετέλεσε ειδικός δημαρχιακός πάρεδρος για το Τόσκεσι στο Δήμο Οιχαλίας (ΓΑΚ, Μονας., φακ.371 εις εγγρ. Της 30 Σβρ.1842 ) κι επειδή ήταν εντελώς αγράμματος υπέγραφε αντ’ αυτού ο Απόσ. Παπαδόπουλος .

Γιανακόπουλος Ιω. Δημήτριος

Από τη Μερόπη (Σπανοχώρι) όπου γενήθηκε στα 1887. Ακολούθησε στρατιωτική καριέρα, φοίτησε στο στρατιωτικό Σχολείο Υπαξιωματικών κι απεφοίτησε ως ανθυπασπιστής. Συμμετείχε στούς Βαλκανικούς πολέμους καθώς και της Μικρασιατικής εκστρατείας και διακρίθηκε για την προσωπική του παληκαριά σε διάφορες μάχες ως το 1923 (Στρ. – Ναυτ. Εγκ., τόμ. Β’ σελ. 513 α). Αποστρατεύθηκε με το βαθμό του ταγματάρχη.

Νικολόπουλος Ν. Αντώνιος

Γεννήθηκε στη Μερόπη (Τσαούσι) στα 1870. Κατετάγη στο στρατό στο σώμα του Πυροβολικού ως υπαξιωματικός , πολέμησε στα 1897 και αφού φοίτησε στο στρατιωτικό σχολείο υπαξιωματικών εξήλθε ανθυπολοχαγός. Ελαβε επείσης μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους , στο Μακεδονικό μέτωπο και στην εκστρατία στη Μικρά Ασία. Απευστρατεύθη ως Ταγματάρχης στις 12 Ιαν. 1928 (Στρ – Ναυτ. Εγκ., τομ. Ε’ σελ. 97 β ).

Βασιλόπουλος Ευστ. Δημήτριος

Από τη Μερόπη. Ως ανθυπασπιστής διμοιρίτης σκοτώθηκε στη μάχη στο Ταμπούρ Ογλού της Μ. Ασίας στις 27 Αυγ. 1921 («Αγώνες και Νεκροί», τομ. Β’ σελ. 4 ).

Μπαρδόπουλος Αθαν. Ηλίας

Ταγματάρχης πεζικού γεννήθηκε στο Σπανοχώρι, συνοικισμό τη Μερόπης στα 1881 (Στρ. – Ναυτ. Εγκ., τομ.Δ’ σελ. 666β, όπου όμως ανακριβώς σημειώνεται ο τόπος γεννήσεώς του το Μπανοχώρι αντί του ορθού Σπανοχώρι ). Φοίτησε σε στρατιωτικό σχολείο και εξήλθε ανθυπολοχαγός του Πεζικού. Έλαβε μέρος στους Βαλκανικούς πολέμους ως υπολοχαγός και διεκρίθει για την ανδρεία του και τραυματίσθηκε. Ακολούθως προαχθείς εις λοχαγό και ταγματάρχη συνέχισε αγωνιζόμενος κατά των Γερμανο-Βουλγάρων επιδρομέων στο Μακεδονικό μέτωπο. Στο έργο «Αγώνες και Νεκροί» (τομ. Α’ σελ. 174α) αναφέρεται ότι γεννήθηκε στο Μπανοχώρι αντι του ορθού Σπανοχώρι και ότι νοσηλευόμενος σε ξενοδοχείο των Αθηνών απεβίωσε στις 18 Μαϊου το 1918 ενώ στη Στρ. και Ναυτική Εγκυκλοπαιδεία (τομ. Β’ σελ. 666β) σημειώνεται ότι απεβίωσε στις 18 Μαϊου 1919 όπως είναι αληθές. Ο Ηλ. Μπαρδόπουλος έχαιρε γενικής εκτιμήσεως όχι μόνο των συναδέλφων του αξιωματικών, αλλά και στο λαό της Μεσσηνίας ως ήρωας. Γι’αυτό ο θάνατός του προκάλεσε βαθειά λύπη που εξεφράσθη με χιλιάδες συλλυπητήρια τηλεγραφήματα κοινοτήτων, γεωργικών συνεταιρισμών, επαγγελματοβιοτεχνικών οργανώσεων. Συλλυπητήρια ψηφίσματα για το θάνατό του Ηλ.Μπαρδοπούλου εξέδωσαν και απέστειλαν στο πατέρα του Αθ. Μπαρδόπουλον στη Μερόπη ο υποστράτηγος διοικητής της Μεραρχίας του, ο πρόεδρος των φιλεέυθέρων Μεσσηνίας Κών.Ιω.Φλέσσας ή Παπαφλάσσας πρώην βουλευτής και άλλοι κοινωνικοί παράγοντες της Κάτω Μεσσηνίας ( Εφ. Καλ. «Σημαία» 21 Μαϊου 1919, σελ. 2). Αποχαιρετών τον νεκρόν του έγραφε εις Μακρόν σημείωμά του στη Καλαματιανή εφημερίδα «Σημαία» της 21 Μαϊου 1919 ο τότε δικηγόρος Κων. Σταθουλόπουλος ή Οιχαλιώτης ανάμεσα στα άλλα:
«…Θλιβερόν και απαίσιον μήνυμα μετέδωσεν ο τηλέγραφος. Ο ηρωικός Ταγματάρχης Ηλίας Μπαρδόπουλος, ο μυθικός ήρως, ο γενναίος Μεσσήνιος, ο επίλεκτος στρατιώτης δεν υπάρχει εις την ζωήν…Κάθε πολεμιστήριον σάλπισμα απήχει εις τη μεγάλην του ψυχήν, ως κίνητρων ζωής και δράσεως. Ο σιωπηλός και μετριόφρων αξιωματικός μετεμορφούτο εις αετόν. Η δραστικότης του, η ψυχραιμία του, η ασυγκράτητος ορμή του προς πάντα κίνδυνον τον καθίστων ένα υπέροχων περιφρονητήν του θανάτου από τον οποίον ενεπνέοντο ολοι οι συμπολεμισταί του.Πρώτος εν τοις πρώτοις βαδίζων προς τον κίνδυνον, δεν εγνώριζε ποτέ τον φόβον, ουτε υπελόγιζε τον θάνατον…Οι συμμαχηταί του τον ελάτρευον και οι υφιστάμενοί του υπο την επήρειαν της γοητείας του συνεκινδύνευον μετ’αυτού. Οι ανώτεροί του τον είχαν υπόδειγμα πειθαρχίας, ηρωικής ευψυχίας και ασυγκρατήτου ικανότητος… Η πολιτεία αμείβουσα τον υπέροχον ηρωισμόν του, ετίμησε τούτον δια πλείστων παρασήμων, η δε Σερβική Κυβέρνησις εκτιμώσα την ανδρείαν του του απένειμεν εσχάτως τον πολεμικό Σταυρόν Ανδρείας. Και καταλήγων ο Κών. Σταθουλόπουλος – Οιχαλιώτης ηύχετο να είναι ελαφρόν το χώμα της Αττικής γής «όπου εύρε τόσον τραγικόν θάνατον».

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΚΗΔΕΙΑΣ

Οι γλωσσικοί μας ιδιωματισμοί

Ο Μεσσηνιακός πόλεμος, ο Αριστομένης και η Σπάρτη