Η μάχη μεταξύ Ελλήνων και Αράβων στο Κατσαρού

Κατά τα τέλη Μαΐου 1825 οι Άραβες προελαύνοντες σχεδόν ανενόχλητοι στην Άνω Μεσσηνία προκειμένου να συνεχίσουν προς την Αρκαδία, στρατοπέδευσαν γύρω από τον οικισμό Τσαούση όπου και διατηρούσαν εκεί μόνιμο φυλάκιο. Θέλησαν τότε να καταλάβουν το χωριό Κατσαρού για να ανατρέψουν μια μικρή φρουρά Ελλήνων που υπήρχε εκεί και θα ήταν κάπως επικίνδυνη γι αυτούς στα πλευρά τους. Στο Κατσαρού όμως και κυρίως στα υψώματα πάνω από το χωριό είχαν καταφύγει πολλοί φυγάδες από τα χωριά της Οιχαλίας. Τις προθέσεις και τις κινήσεις όμως του εχθρού αντελήφθη ή πληροφορήθηκε ο Γενναίος Κολοκοτρώνης, που βρισκόταν στρατοπεδευμένος στη Τσακώνα για να παρεμποδίσει την προέλαση του Ιμπραήμ προς την Αρκαδία, και διέταξε τον Δημ. Παπατσώνη, που είχε καταλάβει τα υψώματα στα χωριά Βελανιδιά και Καλύβια, να κινηθεί αμέσως προς βοήθεια στου Κατσαρού υπό την αρχηγία των καπεταναίων Καρακίτσου, Λάσκαρη, και Σιάγκρη που μάχονταν ήδη κατά των επιδρομέων Αράβων. Ο Γενναίος Κολοκοτρώνης γράφει σχετικά προς τον πατέρα του και αρχιστράτηγο Θεόδωρο Κολοκοτρώνη: "Αυτή την ώρα βγήκαν οι Τούρκοι στου Κατσαρού και αμέσως στέλνω προς βοήθεια των Ελλήνων εκεί τον Παπατσωνη με 400 διαλεχτούς (Πελοπ. Πρωτοχρονιά 1960 σελ. 176). Ο Παπατσώνης βοηθούμενος από τους αγωνιστές του τόπου μας και μετά από σκληρή μάχη που έγινε μεταξύ Σιαμου και Αλλαγής, κατόρθωσε να απωθήσει τους Άραβες πριν μπουν στου Κατσαρού. Να τι αναφέρει ακριβώς στην έκθεση του προς το Εκτελεστικό Σώμα ο Θ. Κολοκοτρώνης στις 28 Μαΐου 1825: "... Χθες είχαν κάνει κίνημα οι εχθροί κατά των εδικών μας εις Κατσαρού. Ο υιός μου Γενναίος έδωσε βοήθεια και ούτως αποκρουσθέντες οπισθοδρόμησαν, χωρίς να ακολουθήσει τι το αξιοσημείωτον..." (ΓΑΚ. Ιστ. Αρχ. Βλάχ. Εκτελ. 28 Μαϊου 1825).