ΜΕΣΣΗΝΙΑΚΑ ΒΙΒΛΙΑ. ΓΝΩΡΙΣΤΕ ΤΑ!

Η Μεσσηνία έχει να επιδείξει ένα πολύ σπουδαίο πλούτο βιβλίων και συγγραφέων, πιθανόν όσο κανένας Νομός στη χώρα μας. Αυτό ενισχύεται από τα δεδομένα που θέλουν τα Μεσσηνιακά βιβλία να κατέχουν τη πρώτη θέση στις πωλήσεις των τοπικών βιβλίων. Ένδειξη, ότι ο Μεσσηνιακός λαός αγαπάει τον τόπο του, "διψάει" για αυτόν.
Εδώ, προβάλλοντας ένα μικρό δείγμα, ένα ελάχιστο ανθολόγημα μερικών σπουδαίων Μεσσηνιακών βιβλίων, ευελπιστούμε να διεγείρουμε ακόμη περισσότερο το ενδιαφέρον προς αυτά και να υπενθυμίσουμε ότι το "διάβασμα" στο net δε συγκρίνεται με το διάβασμα ενός βιβλίου, το οποίο θα παραμένει πάντα μια κλασική αξία!

ΛΑΟΓΡΑΦΙΚΑ ΤΩΝ ΚΟΝΤΟΒΟΥΝΙΩΝ
ΜΟΥΓΓΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ
Ο ΕΞΟΡΑΙΣΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΕΤΟΦΩΛΙΑΣ με ιδιαίτερη ευχαρίστηση παραδίδει στην κυκλοφορία ένα σπουδαίο βιβλίο γραμμένο από το δάσκαλο Δημήτριο Μουγγό και προλογισμένο από το συγγραφέα και εκδότη Χρήστο Ρέππα. Το χαρακτηριστικό και συνάμα εντυπωσιακό για την περίπτωση στοιχείο είναι ότι οι πολύτιμοι και ανιδιοτελείς αυτοί συμπαραστάτες μας κατάγονται από δυο διαφορετικά σημεία της Μεσσηνίας. Σε ένα Πολιτιστικό Τριήμερο του Αυγούστου, υποσχέθηκαν ότι θα προσφέρει ο καθένας στο Σύλλογό μας από ένα βιβλίο του. Ο Δημήτριος Μουγγός προσέφερε το ανά χείρας βιβλίο. Ο Χρήστος Ρέππας ολοκληρώνει ένα άλλο με τίτλο "Παλιοί Κοντοβουνήσιοι λαϊκοί οργανοπαίχτες".
Για το περιεχόμενο του βιβλίου, αυτού του πολύτιμου δωρήματος ψυχής του συγγραφέα Δημητρίου Μουγγού, μας αρκεί να σημειώσουμε ότι αποτελεί μια ολοκληρωμένη λαογραφική συλλογή μεγάλης αξίας και σημασίας.

ΚΥΠΑΡΙΣΣΙΑ ΤΟΠΟΣ ΟΜΟΡΦΙΑΣ ΚΑΙ ΙΣΤΟΡΙΑΣ
ΠΑΡΑΣΚΕΥΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΑΘΗΣ
Το βιβλίο αυτό είναι μια ιστορική μελέτη, δίχως το αυστηρό της επιστημονικό περίβλημα, που αναδεικνύει την Κυπαρισσία στον τόπο που είναι χτισμένη και στο διάβα των αιώνων. Παράλληλα, ξεδιπλώνονται γεγονότα και καταστάσεις και αποτυπώνονται οι κοινωνικοπολιτικές της ανακατατάξεις στην ταυτότητα της, άλλα και στον ενάγυρό της. Ανακατατάξεις που επέφερε ο δρων χρόνος. Είναι, δίχως άλλο, μια προσπάθεια προσέγγισης του Χτες, πού μας έφτασε στο Σήμερα δοσμένη με αγάπη, ευθύνη και αντικειμενικότητα.
Πρέπει να ξέρουμε, από που ερχόμαστε και να ανακαλύψουμε τον εαυτό μας μέσα από την ιστορία και τη γλώσσα μας και να φρεσκάρουμε τη μνήμη μας ως μορφή καταλυτικής αντίστασης στη φθορά του κοσμοχαλαστή χρόνου της σύγχυσης και του αποπροσανατολισμού πού περνάμε και πού τείνουν στην απαξίωση της κυτταρικής και κληρονομικής μας παράδοσης.

ΑΓΡΑΦΟ ΔΙΚΙΟ
ΕΛΙΣΑΒΕΤ ΙΑΚΩΒΙΔΟΥ
Ο καπετάν Γκέκας, ο κλέφτης ήταν ομορφάντρας, ψηλός και λαξεμένος από τα αγαθά του Ταϋγετου αλλά και λεβέντης και πολεμιστής και θρυλικός ήρωας. Πρωτεργάτης της
επανάστασης χωρίς να το γνωρίζει, μόνο να το βιώνει. Ως τη Ρούμελη γνωστός για τα ανδραγαθήματα του. Θρύλος σαν το Διγενή και τους λοιπούς Ακρίτες.
Την έκλεψε και την έφερε στο σπίτι του τη Σταύριανη, τη σύγκρια..!
Παιδούλα κοκκινομάγουλη και ντροπαλή με μια ομορφιά θα κοιτάξει την κυρά του σπιτιού, που χρόνια τώρα μόνο θηλυκά γεννούσε χωρίς να καταφέρει ένα 'ρσενικό να δώσει στον κύρη κι αφέντη της, ώσπου να απελπιστεί ο απαράμιλλος και να πάει να κλέψει αυτήν την φτωχιά, για ν' αποκτήσει ένα "παιδί", το τολμηρό του όνειρο, τέλος πάντων, ένα 'ρσενικό, που θα του εξασφάλιζε τις ένοπλες οντότητες στη γενιά.

Ο Θεός της! Τον λάτρεψε η Πανώρια, η πραγματική αρχόντισσα, η γυναίκα του και τώρα να την προδώσει; Γιατί λοιπόν μπροστά στο άδικο του άντρα της κανείς δεν είχε λόγο; Κόντρα στο άδικο αυτό κανείς δεν πολεμούσε, κόντρα στον Γκέκα κανείς δεν μπορούσε να παραβγεί, στο άγραφο δίκιο του βουνού..!

Η μανιάτισσα γυναίκα, ο μανιάτης άντρας που μάχεται τους Τούρκους, η κλειστή κοινωνία, οι απαραβίαστοι νόμοι, η άγραφη ηθική και το σατανικό παιγνίδι της μοίρας που παρεμβαίνει εκεί που δεν χωρά πια ο ανθρώπινος νους.

ΚΟΙΛΑΔΑ ΤΗΣ ΝΕΔΑ ΕΝΑΣ ΞΕΧΑΣΜΕΝΟΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟΣ
Ανάμεσα στις κορυφές του όρους Τετράζιο, στη βορινή άκρη της Μεσσηνίας, κυλάει τα νερά της προς τον Κυπαρισσιακό κόλπο η Νέδα, το μοναδικό "θηλυκό" ποτάμι της Ελλάδας, Η Νέδα αποτελεί το φυσικό σύνορο ανάμεσα στη Μεσσηνία και την Ηλεία αιώνες τώρα, από τότε που οι Δωριείς, οι απόγονοι του Ηρακλή, κατέκτησαν την Πελοπόννησο με τα σιδερένια τους όπλα. Τα νερά της Νέδας ξεκινούν από τις πάμπούν κάτω από πέτρινα τοξωτά γεφύρια και μέσα από σκοτεινές σπηλιές και καταρράκτες, για να καταλήξουν στα εύφορα λιβάδια του Κυπαρισσιακού κόλπου, καλύπτοντας μια διαδρομή 32 χιλιομέτρων. Όμορφα και γραφικά χωριά στις πλαγιές της κοιλάδας έχουν συνδέσει την ιστορία τους με τα γάργαρα νερά του ποταμού. Τόποι που φιλοξένησαν σπουδαίους πολιτισμούς, λαμπρά μνημεία και ιερά, ένδοξες μάχες και ανδραγαθήματα, τόποι γόνιμοι, φιλόξενοι και αγαπητοί, που τους ομόρφυνε πολύ ο ανθρώπινος μόχθος. Η Νέδα και τα χωριάτης διατηρούν μια σπάνια, εξωτική ομορφιά, δίνοντας στην λέξη αναψυχή νόημα και ουσία, λαμπερά διαμάντια της Ελληνικής φύσης στις καλύτερες στιγμές της.

ΚΑΠΕΤΑΝ ΑΓΡΑΣ ΤΕΛΛΟΣ ΑΓΑΠΗΝΟΣ ΕΘΝΟΜΑΡΤΥΣ
ΚΑΝΕΛΟΠΟΥΛΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ
Το βιβλίο αυτό έχει μια περιπέτεια η συγγραφή του αρχίζει το 1939 και το 1940 ήταν έτοιμο προς έκδοσιν.
Το χειρόγραφο όμως με άλλα έγγραφα ευρέθησαν στο ελληνοβουλγαρικό μέτωπο (στον τομέα χωριό Ταξιάρχαι - γέφυρα Παπάδες της Δράμας). Έφερε μαζί του αυτά ο συγγραφεύς που υπηρετούσε στην προκάλυψη επιστρατευμένος προ της 28 Οκτωβρίου ως έφεδρος αξιωματικός και δεν επρόλαβε να παραδώση την εργασία στο τυπογραφείο.
Μρατού μας, αλλά είχα και την πρόσθετη πικρία για τον Άγρα, που παρεδίδετο δεύτερη φορά στα χέρια των Βουλγάρων, που τώρα ακολουθούσαν στη Μακεδονία τις μηχανοκίνητες φάλαγγες του Χίτλερ.
Ευτυχώς με τη γραφομηχανή του συντάγματος στην εκστρατεία είχα αντιγράψει το μεγαλύτερο μέρος του χειρογράφου και έστειλα αντίγραφα στα μετόπισθεν. Ήμουν απαρηγόρητος για την απώλεια του υπολοίπου υλικού. Εθεώρησα ιερή υποχρέωση να συμπληρώσω το κενό. Από τότε μέχρι σήμερα, στο διάστημα μιας εικοσαετίας περίπου, δεν έπαυσα να συγκεντρώνω νέα εποικοδομητικά στοιχεία για τη ζωή και δράση του εθνομάρτυρος. Έρευνα στις βιβλιοθήκες και στα διάφορα αρχεία, αλληλογραφία και συνεντεύξεις με επιζώντας μακεδονομάχους και άλλα πρόσωπα, σχετιζόμενα με τα γεγονότα της εποχής εκείνης. Και τ' αποτέλεσμα είναι πολύ ευχάριστο, όπως διαπιστώνει αυτό ο αναγνώστης από τις πολλές βιβλιογραφικές παραπομπές στις πηγές και τα βοηθήματα.
Γνήσιος καρπός της αγάπης προς τον εθνομάρτυρα είναι το βιβλίο αυτό.

ΗΡΩΕΣ ΚΑΙ ΗΡΩΑ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΗ
ΘΕΜΕΛΗΣ ΠΕΤΡΟΣ
Ο Παυσανίας επισκέφθηκε τη Μεσσηνία μεταξύ των ετών 155 και 160 μ.Χ., τρεις περίπου αιώνες μετά την κατάκτηση,της Ελλάδος από τους Ρωμαίους. Μολονότι οι λαμπρές ημέρες της ανεξαρτησίας ήταν πλέον παρελθόν, η πρωτεύουσα Μεσσήνη εξακολουθούσε να διατηρεί το προνόμιο να αυτοδιοικείται με βάση τους αρχαίους θεσμούς και να αποτελεί το κέντρο της κοινωνικής, οικονομικοσιωμένος στην αρχαία θρησκεία Παυσανίας μπορούσε ακόμη να θαυμάζει τα λατρευτικά ή ιστορικού χαρακτήρα αγάλματα του μεγάλου Μεσσήνιου γλύπτη Δαμοφώντος, τα όποια κοσμούσαν όχι μόνο το Ασκληπιείο, άλλα και τους ναούς του Διός Σωτήρος, της Μητρός των Θεώνκαι της Αρτέμιδος Λαφρίας. Μέσα στο Ιεροθύσιον, πού λειτουργούσε και ως Πάνθεον ήταν ανιδρυμένα τα αγάλματα των δώδεκα θεών και ο χάλκινος ανδριάντας του Θηβαίου στρατηγού Επαμεινώνδα, ηρώος-οικιστού της Μεσσήνης.


ΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΑ ΜΝΗΜΕΙΑ ΙΣΤΟΡΙΑΣ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΛΑΜΑΤΑ
ΗΛΙΑΣ ΜΠΙΤΣΑΝΗΣ

Μέσα στο κάστρο βρίσκονται είκοσι τέσσερα σπίτια με σκεπές από κεραμίδι και σχιστόλιθο και το τζαμί. Στο εσωτερικό φρούριο που περιβάλλεται από το μεγάλο κάστρο βρίσκονται τα τριάντα κεραμοσκέπαστα σπίτια των στρατιωτών. Δυτικά του κάστρου βρίσκονται οχτακόσια πλίθινα και πέτρινα κεραμοσκέπαστα σπίτια με αμπέλια και μποστάνια. Πάνω στο άστρωτο δρομάκι, που διασχίζει την πόλη από τα ανατολικά προς τα δυτικά, είναι στημένα διακόσια μαγαζιά με όλα τα καλά [...].



ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΥΡΙΑ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ
ΚΟΥΓΕΑΣ ΣΩΚΡΑΤΗΣ
Αξίζει όσο λίγα να φωτιστεί η ζωή των ανθρώπων των Δολών, και γενικότερα της Μεσσηνιακής Μάνης και της Καλαμάτας, πού 'ζησαν εδώ και τρεις αιώνες σ' αυτό τον τόπο - σαν να 'ναι χρέος, όχι τόσο προς αυτούς, άλλα περισσότερο προς εμάς -, για να αποκαταστήσουμε μιαν αλήθεια ανασυνθέτοντας εικόνες χαμένες για κοινωνίες και εποχές, για να μπορέσουμε, έτσι, να μετρήσουμε την πραγματική απόσταση που διανύσαμε κάτω από την πίεση του αστικού πολιτισμού.
Μέσα τα έγγραφα αποτυπώνουν συνήθειες που αφορούν στην κοινωνία της Μεσσηνιακής Μάνης διακόσια πενήντα χρόνια πριν. Αν λάβουμε υπόψη μας τους αργούς ρυθμούς μεταβολής των παραδοσιακών αυτών κοινωνιών, μπορούμε με ασφάλεια να δεχτούμε ότι ή ζωή τους ξεπερνά κατά πολύ τις χρονολογίες των εγγράφων. Και οι συνήθειες αυτές θέλουν να διαφυλάττουν τη Γυναίκα κυρία του εαυτού της και των υπαρχόντων της.
Και πέρα από τα συμπεράσματα αυτά, τα περισσότερα έγγραφα μας προβάλλουν τη δεινότητα λόγου των δημιουργών τους, διασώζοντας λαϊκούς γλωσσικούς τύπους που μετατρέπουν τυπικά κείμενα συναλλαγών σε αφηγήματα με αξία λογοτεχνική.


ΑΙΡΕΤΙΚΑ ΤΗΣ ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗΣ
ΜΠΙΤΣΑΝΗΣ ΗΛΙΑΣ
Οκτώ χρόνια ζωής συμπλήρωσε η στήλη της εφημερίδας Ελευθερία" "Καλημέρα κύριε
δήμαρχε" κατά το 2005. Στο διάστημα αυτό δημοσιεύτηκαν περισσότερα από 2.500 άρθρα για το σύνολο των ζητημάτων που απασχόλησαν την αυτοδιοίκηση, με ιδιαίτερη έμφαση στα θέματα που απασχολούν τους πολίτες και το δήμο της Καλαμάτας.
Από τον όγκο αυτών των άρθρων, στο βιβλίο που κυκλοφορεί, περιλήφθηκαν τα πολιτικά κείμενα που δημοσιεύτηκαν από τιςς", γιατί ενόχλησαν πολλούς τοπικούς παράγοντες οι οποίοι με διάφορες ιδιότητες (θεσμικές ή όχι) εμπλέκονται στις υποθέσεις της. Γιατί μίλησαν άλλοτε θυμωμένα, άλλοτε με θλίψη, πολλές φορές με απογοήτευση για όσα καθημερινά διαπιστώνουν οι πολίτες. Πάντα όμως με αγωνία για το μέλλον του θεσμού και του τόπου καθώς βιώνουμε τη μετάλλαξη της πολιτικής σε επικοινωνία και των κομμάτων σε άθροισμα μηχανισμών παραγόντων. Και διαπιστώνουμε ότι τη θέση της εθελοντικής προσφοράς παίρνει η έμμισθη ενασχόληση με τα κοινά, ενώ οι τοπικοί παράγοντες ανακυκλώνονται από θέση σε θέση, ανάλογα με τις ισορροπίες και τους εσωτερικούς συσχετισμούς στα κόμματα εξουσίας.
Η παραγωγή πολιτικής στην αυτοδιοίκηση έχει γίνει "είδος ουσιώδες εν ανεπάρκεια" την ώρα που το μεταπολιτευτικό μοντέλο κλείνει τον κύκλο του και η πορεία των πραγμάτων καθορίζεται από τις επιλογές της ευρωπαϊκής γραφειοκρατίας.
Ιδέες, πολιτικό προσωπικό, υπαλληλία, εξοπλισμός και εγκαταστάσεις, γερνούν και φθείρονται μαζί με την αξιοπιστία του θεσμού. Μια ολόκληρη περίοδος κλείνει πλέον τον κύκλο της, κρατώντας όμως κλειστό το δρόμο της αναζήτησης για το μέλλον.

Το παραπάνω υλικό το πήραμε από το http://messiniabooks.gr/. Επισκεφθείτε το μέσω του συνδέσμου και περιηγηθείτε στο συναρπαστικό κόσμο των Μεσσηνιακών βιβλίων.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΚΗΔΕΙΑΣ

Οι γλωσσικοί μας ιδιωματισμοί

Ο Μεσσηνιακός πόλεμος, ο Αριστομένης και η Σπάρτη