ΟΙ ΑΓΝΩΣΤΕΣ - ΞΕΧΑΣΜΕΝΕΣ ΙΑΜΑΤΙΚΕΣ ΠΗΓΕΣ ΚΑΙ ΛΟΥΤΡΑ ΣΤΗ ΜΕΣΣΗΝΙΑ

Οι αναβλύζουσες πηγές της ελληνικής φύσης δεν μπορούσαν παρά να παρατηρηθούν από τους ιστορικούς και τους γιατρούς της αρχαιότητας. Ο Ηρόδοτος παρατηρεί πρώτος τα ιαματικά νερά και συνιστά τη λουτροθεραπεία, ενώ ο Ιπποκράτης μελετά τις δράσεις των θερμών και ψυχρών λουτρών στον ανθρώπινο οργανισμό και καθορίζει τις παθήσεις για τις οποίες ενδείκνυται η χρήση τους, ενώ γίνεται η πρώτη κατάταξη των θερμομεταλλικών νερών ανάλογα με το χρώμα, τη γεύση και την οσμή τους. Στη διάρκεια του Μεσαίωνα, που το πνεύμα υποτάσσεται σε δεισιδαιμονίες και προκαταλήψεις, πλήττεται και η υδροθεραπεία. Αναζωογονείται και πάλι στις αρχές του 16ου αιώνα, οπότε και προσεγγίζεται με επιστημονική μεθοδολογία.
Ως ιαματικό χαρακτηρίζεται το νερό που, λόγω των φυσικών ή χημικών του ιδιοτήτων, έχει θεραπευτικές ιδιότητες, που αποδεικνύονται με επιστημονικό τρόπο. Τα ιαματικά νερά χρησιμοποιούνται για λουτροθεραπεία και ποσιμοθεραπεία, ενώ οι ατμοί για αναπνευσιοθεραπεία.

Σήμερα στη Μεσσηνία ελάχιστες γνώσεις έχουμε για τις ιαματικές πηγές και λουτρά του Νομού μας που είτε υπάρχουν κάπου ξεχασμένα ή εξαφανίστηκαν ή κινδυνεύουν να εξαφανιστούν και μόνο κάποια τοπωνύμια επιμένουν να μαρτυρούν την ύπαρξή τους.
Παρακάτω παρουσιάζουμε τις ιαμάτικές πηγές και λουτρά της Μεσσηνίας, γνωστών ήδη από την αρχαιότητα.

  • Βρωμονερίου – Γαργαλιάνων
  • Λαχανάδας – Μεθώνης
  • Κορυφάσιου – Πύλου
  • Πυργακίου – Τριφυλίας
  • Μεταξάδας
  • Φιγαλίας
  • Λουτρού - Οιχαλίας
  • Πύλου - Γλυφά
  • Χρυσοκελαριάς - Γλυφάδα
  • Κορυφάσιου
  • Καινούριου Χωριού - Μεθώνη
Θειούχες πηγές στη Μεσσηνία
Η σημαντικότερη θειούχα πηγή στη Μεσσηνία βρίσκεται στο Βρωμονέρι – Γαργαλιάνων (παραπάνω φωτογραφία), με σταθερή θερμοκρασία 19,5 βαθμούς C. Το νερό της πίνεται για κατάρρους των αναπνευστικών οργάνων, ενώ τα λουτρά γίνονται για δερματικά, αρθριτικά κλπ. Η πηγή (θερμομεταλλική) έχει και επίσημα χαρακτηριστεί ως ιαματική. Παλαιότερα το νερό της πηγής χρησιμοποιούνταν για ποσιμοθεραπεία και λουτροθεραπεία. Η πηγή βρίσκεται λίγα μέτρα από την ακτή. Βάση της θερμοκρασίας της χαρακτηρίζεται ως υπόθερμη. Η πηγή λόγω της εγκατάλειψής της έχει προσχωθεί από τα φερτά υλικά της θάλασσας. Το θερμομεταλλικό της νερό αναμιγνύεται με τον Πλειστοκαινικό υδροφόρο, αποτέλεσμα αυτού είναι πολλές γεωτρήσεις και πηγάδια
περιμετρικά της πηγής να έχουν θερμομεταλλικό νερό. Ο υδροχημικός τύπος της είναι Ca-HCO3-SO4-CΙ
Άλλες θειούχες πηγές βρίσκονται κοντά στα χωριά Λαχανάδα – Μεθώνης, Κορυφάσιο – Πύλου, Πυργάκι – Τριφυλίας, Μεταξάδα, Φιγαλία και Λουτρό Οιχαλίας.

Οι πηγές (θειούχες) αυτές είναι ίσως οι πρώτες που χρησιμοποιήθηκαν για λουτροθεραπεία. Η θεραπεία των δερματικών παθήσεων με τις θειούχες πηγές αναφέρεται και από τον Διοσκουρίδη. Αργότερα διαπιστώθηκαν οι θεραπευτικές τους ιδιότητες στις περιπτώσεις ρευματισμών κλπ.

Αλατούχες πηγές στη Μεσσηνία
Οι αλατούχες πηγές που βρίσκονται στο Νομό μας είναι στη Πύλο (Γλυφά), Χρυσοκελαριά (Γλυφάδα), Κορυφάσιο και Καινούριο Χωριό (Μεθώνη).

Οι αλατούχες ή πικροπηγές όπως ονομάζονται, περιέχουν εκτός από χλωριούχο νάτριο και θειϊκό μαγνήσιο, που έχει καθαρτικές ιδιότητες. Γι' αυτό οι πηγές αυτές είναι γνωστές και ως «Τσερλονέρια». Στην ιστορία, πολλοί λαοί είχαν έλθει σε πόλεμο μεταξύ τους για να κατακτήσουν εδάφη με αλατούχες πηγές.



H σύνδεση των θερμών πηγών με ρήγματα ανάγεται στις πρώτες διαπιστώσεις που έκανε η γεωλογία τον προπερασμένο αιώνα. Η διάταξη των θερμών πηγών της Δυτικής Πελοποννήσου, όπως φαίνεται στον επισυναπτόμενο χάρτη, αφήνει να υποθέσουμε ότι οι πηγές αυτές συνδέονται με μια ομάδα ρηγμάτων ΒΔ κατεύθυνσης. Δύο ρήγματα «σύνδεσμοι» φαίνεται να συνδέουν τις θερμές θειούχες πηγές στη Μεσσηνία. Στη μία τεκτονική γραμμή βρίσκονται οι πηγές Λουτρό (στο ομώνυμο χωριό) ΒΑ του Μελιγαλά και η πηγή που όπως αναφέρει η ιστορία βρισκόταν κοντά στη Φιγαλία. Στην ίδια γραμμή βρίσκονται και οι πηγές Καράτουλα, Πουρνάρι και Γρύλλος στην Ηλεία. Δυτικότερα της γραμμής αυτής παρουσιάζεται άλλη τεκτονική γραμμή με τις θειούχες πηγές Βρωμονέρι (Γαργαλιάνων) και Λαχανάδας (Μεθώνης).

Πηγές:
Στρατικόπουλου Κωνσταντίνου - Γεωλόγου: "Υδρογεολογική και υδροχημική μελέτη των θερμομεταλλικών πηγών τις δυτικής Πελοποννήσου με τη χρήση σταθερών ισοτόπων".
Δημ. Α. Κισκύρα Γεωλόγου - Γεωφυσικού: "Οι μεταλλικές πηγές της Πελοποννήσου. 1962".
www.e-natural.gr

Σχόλια

  1. Καλησπέρα. Θα ήθελα ρωτήσω πού βρήκατε τον χάρτη που παρουσιάζει τις παραπάνω ιαματικές πηγές της Πελοποννήσου, καθώς με ενδιαφέρει να αναζητήσω περισσότερες πληροφορίες ιδίως για αυτές της Ηλείας.


    ΑπάντησηΔιαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Tο Meropitopik δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το Meropitopik ουδεμία ευθύνη φέρει περί αυτών.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΚΗΔΕΙΑΣ

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΓΑΜΟΥ

Οι γλωσσικοί μας ιδιωματισμοί