ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΑ ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ



Το τριώδιο άνοιγε συνήθως στo χωριό μας με το σφάξιμο των χοιρινών. Μαζί με το καλό αποκριάτικο φαγοπότι άρχιζαν και τα διάφορα αποκριάτικα γλέντια που αποκορυφώνονταν την "τσικνο-Πέφτη", την Τυρινή αποκριά και την Καθαρά Δευτέρα.
Οι βασικές και κυρίες εκδηλώσεις της αποκριάς ήταν οι φωτιές που ανάβονταν στις διάφορες γειτονιές και το μασκάρεμα.
Σοβαρό ρόλο για την επιτυχία του γλεντιού στις γειτονιές με τις φωτιές έπαιζαν τα παιδιά κάθε γειτονιάς, γιατί αυτά έπρεπε να εξασφαλίσουν τα ξύλα - πολλά ξύλα - για να διατηρηθεί πολλές ώρες η φωτιά και μαζί μ' αυτή και το γλέντι.
Συνήθως οι φωτιές ανάβονταν Σαββατοκύριακο, που ήταν ξεκούραστοι οι άνθρωποι ή δεν είχαν δουλειές την επόμενη. Όλη την ημέρα τα παιδιά ή και από την προηγούμενη ξεχύνονταν στα χτήματα για να φέρουν ξύλα ή ζητούσαν κι από τα σπίτια. Σωριάζονταν ολόκληροι σωροί, κυρίως από κληματόβεργες, και όταν νύχτωνε καλά και τελείωνε το βραδινό φαγητό, ανάβονταν οι φωτιές. Περιττό να αναφέρουμε ότι τα παιδιά παράβγαιναν ποια γειτονιά θα έχει τα περισσότερα ξύλα και τη μεγαλύτερη φωτιά.
Μετά το άναμμα της φωτιάς, έβγαιναν σιγά - σιγά οι γειτόνισσες κι άρχιζαν το τραγούδι και τον χορό. Γύρω - γύρω κάθονταν οι γριές και οι ηλικιωμένες, ενώ οι νέες πιάνονταν στο χορό. Έπειτα έρχονταν και οι άντρες, κυρίως νέοι, ανύπαντροι και παντρεμένοι. Στο μεταξύ έρχονταν και μερικοί μασκαρεμένοι και το κέφι άναβε. Το "μασκαριλίκι" ήταν κυρίως μουντζούρεμα προσώπων για να μη γνωρίζονται μεταξύ τους ή αλλαγή... φύλου. Οι άντρες ντυνόντουσαν γυναίκες και οι γυναίκες άντρες. Κάτω από την κάλυψη του μασκαρέματος, τα αστεία ήταν πολύ τολμηρά, όπως και τα τραγούδια και όλα τα καμώματα.
Συνηθιζόταν ακόμη να φεύγει μια παρέα γλεντζέδων και μασκαρεμένων από τη μια γειτονιά για να πάει σε άλλη. Τότε το κέφι άναβε πιο πολύ, γιατί συναγωνίζονταν ποια γειτονιά θα χορέψει καλύτερα, ποιοι θα κάνουν τα πιο έξυπνα αστεία, πώς και ποιους μασκαρεμένους θα αναγνωρίσουν κλπ.
Το γλεντοκόπι στις αποκριάτικες φωτιές κρατούσε ολόκληρο το τριώδιο με ιδιαίτερη έξαρση το τελευταίο Σαββατοκύριακο, της Τυρινής.
Ακόμη πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι δεν ήταν στο ίδιο μέρος κάθε χρόνο οι φωτιές για διάφορους λόγους.
Της Καθαρής Δευτέρας το γλέντι και το ξεφάντωμα είχε άλλη μορφή. Την μέρα αυτή ήταν η αποκορύφωση της καρναβαλίστικης κραιπάλης. Ενώ σε άλλες περιφέρειες το καρναβάλι αποκορυφώνεται την Κυριακή το βράδυ, στην περιφέρειά μας και στην Μερόπη η αποκορύφωση ερχόταν την Καθαρή Δευτέρα. Λέγανε συνήθως: "τι θα ντυθείς την Καθαρή Δευτέρα, ή που θα πας την Καθαρή Δευτέρα;" κλπ.
Και πράγματι, πρωί πρωί άρχιζε η κυκλοφορία των μασκαράδων, τα δημόσια τραπεζώματα και τα γλέντια με λαγάνες, ταραμάδες, χαλβάδες, σκόρδα και μαρούλια και άφθονο κεχριμπαρένιο κρασί στις μπουκάλες. Τα δημόσια αυτά τραπεζώματα (παρέες - παρέες φίλων ή συγγενών) γινόντουσαν στα πεζοδρόμια των καφενείων, έξω από τα ταβερνεία και στους χώρους έξω από τις εκκλησίες, όπου στήνονταν και χοροί. Ταυτόχρονα ομάδες μασκαράδων πήγαιναν και έρχονταν πέρα - δώθε στα σπίτια και στα μαγαζιά τραγουδώντας ή κάνοντας άλλου είδους μασκαριλίκια.
Αλλά το κύριο χαρακτηριστικό του γλεντιού της Κ. Δευτέρας ήταν η μετακίνηση των μασκαρεμένων επάνω σε γαϊδούρια, περισσότερο άλογα ή κάρα από χωριό σε χωριό. Ερχόντουσαν στη Μερόπη ομάδες μασκαρεμένων από άλλα χωριά και δικές μας ομάδες πήγαιναν στα άλλα χωριά (Οιχαλία, Σιάμου, Κατσαρού, Λουτρό, Φίλια, Σαντάνι κλπ.) και τότε γινόταν του "Κουτρούλη ο γάμος".
Τότε διακρίνονταν οι "τραγουδιστές - χορευτές - ασίκηδες".
Ταυτόχρονα τα γλέντια έδιναν κι έπαιρναν και στις ταβέρνες, όπου άλλοι τύποι, πιο σιγανοί και... πρακτικοί, που απέφευγαν τα " λαοκρατικά και οχλοκρατικά" ξεφαντώματα, επιδίδονταν κυρίως σε πράξεις ουσίας και ωφέλιμες, δηλαδή να τρώνε και να πίνουν αθόρυβα... μέχρι σκασμού!
Το γλέντι της Κ. Δευτέρας έκλεινε πολλές φορές πολύ αργά το βράδυ, όταν πια χορτασμένοι απ' όλα και κατάκοποι όλοι, ρίχνονταν στα στρωσίδια τους με τις ευχές: "καλή σαρακοστή και του χρόνου".

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Tο Meropitopik δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το Meropitopik ουδεμία ευθύνη φέρει περί αυτών.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΚΗΔΕΙΑΣ

Οι γλωσσικοί μας ιδιωματισμοί

Ο Μεσσηνιακός πόλεμος, ο Αριστομένης και η Σπάρτη