ΗΘΗ ΚΑΙ ΕΘΙΜΑ ΚΗΔΕΙΑΣ
Αφήγηση της Χρυσούλας Ντόγκα από την Οιχαλία, γεννημένη το 1889: Όταν πρόκειται ο άνθρωπος να πεθάνει τον παραστέκανε. Είναι εκεί οι συγγενείς, η μάνα, ο πατέρας, τα παιδιά και οι γείτονες, όσοι είναι αγαπημένοι. Πριν πεθάνει τόνε φροντίζουνε να το μεταλάβουνε, αν είναι αμετάλαβος. Αν δε μεταλάβει είναι κολασμένος. Όσοι ‘ναι μες το σπίτι πρέπει να φροντίσουνε να μη τόνε αφήσουνε να πάει αμετάλαβος. Όταν πεθάνει, αμέσως του πιάνουνε τα σαγόνια και του κλείνουνε τα μάτια μέχρι να κοκαλώσουνε. Φέρνουνε κρασί και το πλένουνε καθαρά. Τόνε βάνουνε σε καθαρό σεντόνι και τόνε ντύνουνε με τα καλά του ρούχα και στολίζεται σα γαμπρός. Μετά του δένουνε τα χέρια, του δένουνε τα σαγόνια, τα πόδια και τόνε τοποθετάνε σε κάτι πρόχειρο όσο να φέρουνε το κασόνι του. Αμέσως όταν το ‘τοιμάσουνε πάει ένας από το σπίτι και βαράει τη καμπάνα «στα τρία» και πάνε οι χωριάτες και οι συγγενείς με τα λουλούδια και το κερί. Πάει και ο παπάς και του διαβάζει την ευχή και ξαναπάει όταν τόνε βγάλουνε τον άνθρω
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου
Tο Meropitopik δημοσιεύει κάθε σχόλιο το οποίο είναι σχετικό με το θέμα στο οποίο αναφέρεται το άρθρο. Ο καθένας έχει το δικαίωμα να εκφράζει ελεύθερα τις απόψεις του. Ωστόσο, αυτό δεν σημαίνει ότι υιοθετούμε τις απόψεις αυτές και ο διαχειριστής διατηρεί το δικαίωμα να μην δημοσιεύει συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια. Σε κάθε περίπτωση ο καθένας φέρει την ευθύνη των όσων γράφει και το Meropitopik ουδεμία ευθύνη φέρει περί αυτών.