Meropitopik

Αναρωτηθήκατε ποτέ πώς θα τα περνούσατε αν ήσασταν προσκεκλημένοι σ' ένα δείπνο κατά τον 19ο αιώνα σε κάποιο χωριό της Μεσσηνίας; Σε αυτό το άρθρο θα προσπαθήσουμε να σας δώσουμε την απάντηση αλλά και να κάνουμε κάποιες δημιουργικές σκέψεις πάνω στην διατροφική κουλτούρα των προγόνων μας! Σήμερα, όταν μιλάμε για συνταγές μαγειρικής, έρχεται στο νου κάτι σαν το χαρτάκι του γιατρού με τα δυσανάγνωστα γράμματα όπου δίνονται οι ακριβείς οδηγίες για τη δοσολογία του φαρμάκου και είναι αυτή η δοσολογία που καθιστά το φάρμακο ίαμα. Όμως το φαγητό; Είναι σαν το φάρμακο; Γιατί παρακολουθούμε ότι οι σύγχρονες συνταγές μαγειρικής είναι τόσο λεπτομερειακές που πολλές φορές φτάνουν στην υπερβολή. Εν τούτοις, οι παλιές συνταγές σαν αυτές που θα παρουσιάσουμε πιο κάτω είναι πολύ συνοπτικές. Το γιατί είναι προφανές: σήμερα έχουμε κατακλυσμό συνταγών ενώ στα σπίτια μαγειρεύουν ελάχιστα. Παλιότερα οι συνταγές ήταν σχεδόν σπάνιες και μάλιστα αποκλειστικό προνόμιο των αστών κυριών, ενώ στα σπίτια μ

Με χαρά παρουσιάζουμε σε παγκόσμια αποκλειστικότητα τη νεοελληνική απόδοση των αρχαίων κειμένων που αποτελούν το "καταστατικό" των αρχαίων μυστηρίων της Ανδανίας. Νοτιοανατολικά του χωριού Κωνσταντίνων στην πεδινή θέση «Καμάρες» και συγκεκριμένα στη θέση «Καημένη Πέτρα», βρέθηκαν το 1880 δύο αρχαίες πλάκες, πάνω στις οποίες έχει καταγραφεί όλο το τελετουργικό των μυστηρίων της Ανδανίας. Ανατολικά της θέσης αυτής βρίσκεται η πηγή «Διβάρι», ανάμεσα σε ίχνη πρώτης βυζαντινής εποχής. Η πόλη αυτή άκμασε κατά τα ρωμαϊκά χρόνια στην Άνω πεδιάδα και ήταν κεντρική, μετά τη Μεσσήνη, αφού τα Ιερά Καρνάσια μυστήρια της Ανδανίας, μεταφέρθηκαν εδώ. Οι επιγραφές, χρονολογούμενες από το 80 π.Χ., μεταφέρθηκαν στη συνέχεια στους Κωνσταντίνους και προσκολλήθηκαν εκατέρωθεν της εισόδου του ναού «Αγ. Κωνσταντίνου». Την μελέτη έκανε για το "meropitopik" η καθηγήτρια Βαρνάβα Σ. Της Σύλβιας Βαρνάβα Καθηγήτριας κλασικής φιλολογίας Τα μυστήρια τα εισήγαγε ο Καύκωνας στην Ανδανία,

Η περίοδος της Ιταλογερμανικής κατοχής, η αντίσταση κατά των κατακτητών και, τέλος, ο εμφύλιος είναι από τις πλέον δύσκολες περιόδους του τόπου μας. Περίοδος τρόμου, δόξας, σκότους και φρίκης. Τα γεγονότα που σημάδεψαν αυτή τη γωνιά της Μεσσηνίας εκείνη τη περίοδο προσπαθήσαμε να τα ταξινομήσουμε και να τα παρουσιάσουμε. Εγχείρημα δύσκολο. Οι απόψεις και οι κρίσεις διίστανται. Επιλέξαμε να παρουσιάσουμε τα γεγονότα έτσι όπως τα αφηγήθηκαν οι πρωταγωνιστές τους και οι αυτόπτες μάρτυρες. Παρουσιάζουμε τη δράση του Γερμανικού Στρατού Κατοχής στον τόπο μας, εναντίον των Ανταρτών και του πληθησμού, έτσι όπως έχει καταγραφεί στις απόρρητες Ημερήσιες Αναφορές του, οι οποίες διασώθηκαν από τις πολεμικές περιπέτειες και τις καταστροφές, και που σήμερα φυλάσσονται στο Στρατιωτικό Αρχείο του Ομοσπονδιακού Αρχείου της Γερμανίας στην πόλη Φράϊμπουργκ του Μπραϊσγκάου. Τέλος, προσπαθούμε να δούμε τα συμβάντα της εποχής εκείνης όπως περιγράφονται στον τύπο της εποχής. ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΤΟ

Ναός Αγίου Δημητρίου, πολιούχου Μερόπης Ο ναός του Αγίου Δημητρίου της Μερόπης ξεκίνησε να κατασκευάζεται το 1849 και η κατασκευή του περατώθηκε το 1855. Ήδη από το 1847 είχε ιδρυθεί επιτροπή από κατοίκους του τότε «χωρίου Τσαουσίου», η οποία και ενήργησε για την ανέγερσή του. Την επιτροπή αυτή αποτελούσαν οι: Γαλανόπουλος Ιωάννης του Γαλάνη, Γιαννόπουλος Χρόνης του Γιάννη, Δημητρόπουλος Ιωάννης του Δημητρίου, Κωτσιόπουλος Νικόλαος του Κων/νου, Μανιακάκης Αθανάσιος του Κώστα, Μανώλης Ασημάκης του Θεοδώρου, Παπαδόπουλος Γεώργιος του Αθανασίου και Παπουτσής Αναστάσιος του Αθανασίου. Ο ναός εγκαινιάστηκε το 1855 από τον Μητροπολίτη Μεσσηνίας Προκόπιο Γεωργιάδη, ο οποίος και είχε συμβάλει τα μέγιστα στην ανέγερσή του. Ο χώρος που επιλέχτηκε για την κατασκευή του ναού, προφανώς δεν επιλέχτηκε τυχαία. Κτίστηκε επάνω στο κατεδαφισμένο μετά την απελευθέρωση Τούρκικου διοικητηρίου, που υπήρχε καθ’ όλη τη διάρκεια της Β’ Τουρκοκρατίας. Παρακάτω παραθέτουμε τον πλήρη κατάλογο των υπηρετούντων ιε