Από τα απομνημονεύματα του Στρατηγού Μακρυγιάννη: "...Ο Παπαφλέσιας πήρε μίαν γυναίκα μ' ένα ντέφι κ' έναν με βιολί και πήγαμε εις Λιοντάρι. Από τα σώματα, τους χίλιους-διακόσους ανθρώπους, δεν ακολούθησαν μαζί μας μήτε εξακόσοι· δεν θέλαν να 'ρθουν· τους ανακάτωναν οι αναντίοι και τους δείλιαζαν, σαν χάλασαν οι Μεσσήνιοι τον Ποργιώτη εις τους Λάκκους (Με το κοινό αυτό όνομα είναι γνωστά τα χωριά Μερόπη, Φίλια, Οιχαλία, Μάλτα, Λουτρό κλπ. στην Τουρκοκρατία). Σηκωθήκαμε μ' αυτούς πήγαμε εις Λιοντάρι. Κρατεί αυτό το μεγαλύτερο σώμα εκεί ο Παπαφλέσιας, κ' εμένα με διακόσους-πενήντα, οπού 'χα δικούς-μου, μου είπε να κατέβω εις τους Λάκκους όσο-να συνάξη πατριώτες του ο Παπαφλέσιας και την αυγή έρχονται κι' αυτείνοι. Μπιστεύτηκα, πήρα τους ανθρώπους μου και κατέβηκα εις τους Λάκκους. Το βράδυ το μαθαίνουν οι Αρκαδηνοί, οι λεγόμενοι Ντρέδες (έποικοι από την Αλβανία γνωστοί ως Αρβανίτες), και δια νυχτός αυτείνοι κι' άλλοι από τα κοντινά μέρη έρχονται και μ